Kupujemy drzwi zewnętrzne - porównujemy 61 modele

Czego dowiesz się z artykułu?

Każdy dom jednorodzinny ma przynajmniej jedną parę drzwi wejściowych. Fakt, że w projekcie budynku określony jest ich wymiar, umiejscowienie, typ, stanowi ułatwienie podczas doboru. Modyfikowanie wytycznych zawartych w dokumentacji przygotowanej przez architekta nie jest wskazane. W sprzedaży znajdziemy skrzydła znacznie różniące się pod względem estetycznym, funkcjonalnym, cenowym. Pamiętajmy, że bardzo ważne są ich parametry techniczne, takie jak izolacyjność czy odporność na wpływ warunków atmosferycznych.

Zobacz nasze porównanie:

Porównanie 61 modeli drzwi zewnętrznych

Materiał i stylistyka drzwi zewnętrznych

Trwałość i estetyka drzwi zewnętrznych w dużej mierze zależą od rodzaju materiału użytego do produkcji oraz sposobu wykończenia. Najchętniej wybierane są modele w takiej samej kolorystyce co okna, ale nie jest to regułą. W domach o prostej, nowoczesnej bryle często mają barwę pokrycia dachowego, np. grafitową. Na rynku znajdziemy wyroby z rozmaitych materiałów - metalu, drewna czy PVC. Mogą mieć różnego typu przeszklenia, pozwalające doświetlić wiatrołap. Powierzchnia szyby w wersjach antywłamaniowych nie powinna być jednak zbyt duża, bo osłabi konstrukcję.

Drzwi stalowe to rama metalowa wypełniona materiałem termoizolacyjnym, osłonięta z obu stron blachą. Ta ostatnia może być powleczona folią PVC (jednokolorową albo imitującą drewno) lub lakierowana na dowolny kolor. Parametry izolacyjne zależą od grubości i rodzaju wypełnienia.

Drzwi aluminiowe składają się z dwu- bądź trzykomorowych profili aluminiowych tworzących ramę, ocieplenia oraz wypełniających ramiak aluminiowych paneli. Powierzchnia tych ostatnich może być anodowana, malowana proszkowo lub okleinowana. Modele tego typu zapewniają dobrą izolacyjność, są trwałe i sztywne, choć łatwo powstają w nich wgniecenia.

Wersje drewniane to rama z drewna, obłożona dwiema płytami wykończonymi fornirem albo farbą kryjącą, bądź rama wypełniona kasetonami (drzwi płycinowe). W niektórych znajduje się wkład aluminiowy z warstwą termoizolacji. Rama jest z drewna klejonego warstwowo, nie odkształcającego się pod wpływem wilgoci - zazwyczaj sosnowego lub świerkowego. Wykorzystywane jest również drewno drzew liściastych (dąb, jesion) i egzotyczne (mahoń, tek). Konstrukcje takie cechuje dobra izolacyjność termiczna, akustyczna. Ich wadą jest wrażliwość na wilgoć - muszą być impregnowane, pokrywane farbą itp.

Przeczytaj

Modele z PVC mają wielokomorowe profile z utwardzonego PVC, wzmocnione stalą bądź aluminium. Między profilami znajduje się wypełnienie z gładkich albo wytłaczanych plastikowych płyt, często zespolonych z warstwą ocieplenia. Skrzydło jest wykończone okleiną lub barwione na etapie produkcji. Taką powierzchnię w razie uszkodzenia można odnowić, malując specjalną farbą. Wyroby z PVC odznaczają się wysoką izolacyjnością, lekkością, odpornością na wpływ warunków atmosferycznych i łatwo je zamontować.

Modele aluminiowe często charakteryzuje nowoczesny dizajn ((a) fot. Krispol), drewniane bardziej tradycyjne wzornictwo ((b) fot. Urzędowski), zaś te z PVC na ogół imitują skrzydła z drewna ((c) fot. Aluplast).Drzwi mogą mieć przeszklenia (fot. po lewej: Hörmann) albo przetłoczenia (fot. po prawej: Vetrex) w rozmaitym kształcie. Niemniej jednak ich stylistyka musi pasować do bryły budynku.

Izolacyjność drzwi zewnętrznych

Izolacyjność cieplna. Modele zewnętrzne dobrej jakości skutecznie zapobiegają ucieczce ciepła z budynku. Ich termoizolacyjność zależy przede wszystkim od grubości warstwy izolacji. Może to być wełna mineralna, styropian, pianka poliuretanowa. Istotny jest także poprawny montaż, zwłaszcza uszczelnienie na styku z murem. Wybierając konkretny produkt, należy zwrócić uwagę na współczynnik przenikania ciepła U. Im mniejsza jego wartość, tym lepiej, ale nie dajmy się zwariować - wystarczy 1,1-1,5 W/(m2·K). Izolacyjność drzwi jest mniej ważna niż okien, bowiem w stosunku do przeszkleń zajmują niewielką powierzchnię. Ponadto w wiatrołapie utrzymuje się niższą temperaturę niż pomieszczeniach mieszkalnych.

Izolacyjność akustyczna. To, jak dobrze skrzydło zapobiega przenikaniu dźwięków, określa współczynnikiem Rw. Powinien wynosić przynajmniej 30 dB, choć jeśli budynek znajduje się w głośnym, ruchliwym miejscu, i to zbyt mało. Im wyższa wartość współczynnika, tym lepsza izolacyjność.

Drzwi zewnętrzne a bezpieczeństwo

Drzwi antywłamaniowe produkowane są w sześciu klasach odporności - od RC1 do RC6. Im wyższa liczba, tym solidniejsze zabezpieczenie. Do domów jednorodzinnych na ogół wybiera się modele RC2 bądź RC3. Nie zapominajmy jednak, że ich zastosowanie ma największy sens, gdy pozostała stolarka w budynku również jest wytrzymała. Solidne drzwi na niewiele się bowiem zdadzą, jeśli złodziej bez większego problemu przedostanie się przez okno czy taras.

Konstrukcja wersji antywłamaniowych najczęściej powstaje z elementów ze stali ocynkowanej. Rama skrzydła jest wzmocniona poziomymi lub pionowymi prętami albo kratownicą. Poszycie to zwykle blacha stalowa. Dzięki bolcom antywyważeniowym wsuwającym się w otwory w ościeżnicy, skrzydła nie można łatwo wyważyć ani zdjąć z zawiasów. Ponadto wyroby antywłamaniowe wyposażone są na ogół w dwa zamki z kilkoma punktami ryglowania. Rygle wysuwają się w trzech kierunkach. Drzwi o określonej klasie RC muszą być sprzedawane w komplecie z ościeżnicą i zamkami, inaczej nie dałoby się określić stopnia ich odporności na włamanie.

PoradnikCenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek!Konstrukcja drzwi antywłamaniowych.Zabezpieczenia antywłamaniowe: rygle (a), bolce antywyważeniowe (b), ukryte zawiasy (c). (fot. Hörmann)

Planowanie montażu drzwi zewnętrznych

Wymiary. Zgodnie z prawem, drzwi wejściowe w świetle ościeżnicy (po jej zamontowaniu) muszą mieć minimum 90 cm szerokości i co najmniej 200 cm wysokości. Takie wymiary umożliwiają wygodne wnoszenie toreb z zakupami czy mebli. Przed wstawieniem futryny, otwór w ścianie powinien być 12-15 cm szerszy i 6-7 cm wyższy. W przypadku montażu na etapie budowy domu, do wysokości ościeża dodaje się jeszcze 2-4 cm, które zajmie posadzka.

Kierunek otwierania. Skrzydło może uchylać się na zewnątrz lub do środka. W pierwszym (najpopularniejszym) wariancie trudniej je wyważyć, jest szczelniejsze (bo wiatr dociska je do ościeżnicy), nie zajmuje miejsca w wiatrołapie, zaś po otwarciu deszcz nie spływa z niego do pomieszczenia. Na zewnątrz (przed wejściem) niezbędny jest jednak podest o długości co najmniej 1,5 m.

Liczba. W niektórych domach oprócz głównych drzwi wejściowych montuje się również gospodarcze, prowadzące na ogół do garażu lub kotłowni. To praktyczne rozwiązanie, choć oczywiście należy je przewidzieć na etapie projektu budynku.

Zakup drzwi zewnętrznych

O ile na skrzydłach wewnętrznych można zaoszczędzić, w wejściowe warto zainwestować, zwłaszcza gdy zależy nam, by dobrze chroniły przed wizytą nieproszonych gości. Lepiej zrezygnować z ozdobnych klamek czy ornamentowych przeszkleń, a zdecydować się na porządne okucia, materiały wysokiej jakości i wyroby renomowanych producentów. Cena upatrzonego modelu może się znacznie różnić u poszczególnych sprzedawców po uwzględnieniu promocji albo opłaty za montaż.

Warto więc poprosić o wycenę kompleksowej usługi i negocjować upusty. Po zainstalowaniu wersji antywłamaniowych możemy liczyć na zniżkę w ubezpieczeniu domu (do 30%). Zwróćmy uwagę na to, czy wybrany produkt nie jest przeznaczony do wykorzystania na klatce schodowej. Tzw. drzwi wewnątrzklatkowe są bowiem nieodporne na wpływ warunków atmosferycznych, szczególnie promieniowania UV.

Zamiast klamki można zamontować uchwyt w kształcie relingu. To ostatnio modne rozwiązanie. (fot. Urzędowski)

Montaż drzwi zewnętrznych

W nowym domu drzwi wejściowe najlepiej wstawić po ułożeniu posadzek i pomalowaniu wnętrz, aby podczas tego typu prac nie doszło do ich uszkodzenia. Jeśli kolejność jest odwrotna, powinno się je dobrze zabezpieczyć folią i tekturą falistą. Nawet porządne, antywłamaniowe, szczelne wyroby nie spełnią do końca swojego zadania, i nie osiągną określonych parametrów, jeżeli montaż zostanie przeprowadzony błędnie.

Z uwagi na znaczny ciężar oraz intensywną eksploatację, należy je bardzo solidnie osadzić, postępując według instrukcji producenta. Poważnym błędem jest za słabe zamocowanie do ościeżnicy jarzma, w które wchodzi rygiel podczas zamykania zamka. Jeśli ciężkie skrzydła wstawia się w ścianę z lekkich elementów, np. z betonu komórkowego lub pustaków poryzowanych, kotwienie ościeżnicy musi być głębokie, wykonane za pomocą kołków albo kotew dopasowanych do tego typu podłoża. Czasem na obwodzie otworu drzwiowego trzeba wykonać wzmacniającą ościeże betonową ramę.

Małgorzata Kolmusfot. otwierająca: Krispol