Impact of invasive and non -religious species on lake ecosystems

0 522ShareFacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestE-mail

It has long been known that non -birth species appearing in lakes can interfere with their functioning, leading to a rapid collapse of the ecosystem, affecting native biots, polluting water to drink, reducing the value of aquaculture and recreation.

Na szybkie rozprzestrzenianie się inwazyjnych gatunków duży wpływ ma zarówno działalność człowieka jak i zmiany klimatyczne. Niektóre z gatunków inwazyjnych mogą wręcz popchnąć ekosystemy jeziorne do „punktu krytycznego”, powodując drastyczną zmianę warunków, którą trudno będzie odwrócić. Inwazyjne ryby, takie jak tołpyga azjatycka Hypophthalmichthys molitrix czy skorupiaki, jak amerykański rak sygnałowy Pacifastacus leniusculus, nie tylko znacznie zmniejszają liczebność innych ważnych organizmów w jeziorach, ale pogarszają również jakość wody.Zdrowe jeziora naturalnie obfitują w czystą wodę z dużą ilością roślinności. Zdegradowane, zdominowane są przez glony powodujące mętność wody. Glony zużywają wszystkie składniki odżywcze zawarte w wodzie i blokują dostęp światła słonecznego, zapobiegając w ten sposób wzrostowi roślinności wodnej, która pomogłaby odbudować ekosystem. Tak zdegradowane ekosystemy słodkowodne zdominowane przez glony zagrażają również zdrowiu i bezpieczeństwu wodnemu populacji nie tylko ludzkiej, ale zwierzęcej. Zakwity sinic, znane jako „niebiesko-zielone algi”, mogą wytwarzać toksyny, które zanieczyszczają sieci pokarmowe i zatruwają zasoby wody. Stanowią jedno z najważniejszych zagrożeń dla bezpieczeństwa słodkich wód powierzchniowych Ziemi. Cofnięcie okoliczności, które wywołały punkt krytyczny, nie spowoduje przywrócenia równowagi ekosystemu.Warto przeczytać:

"Lost World" of Mingch, hidden ...

Fundamental changes in the Ocean Cleanup system

Do sharks follow the rules when hunting?

Thorough measurements of the deepest places in the ocean obtained ...

Najnowsze badania naukowe dowiodły, że niektóre gatunki inwazyjne uznawane za poważne zagrożenie dla globalnej różnorodności biologicznej, mogą mieć niejednolity negatywny wpływ na funkcjonowanie ekosystemu. Odkryto, że inwazyjne mięczaki, w tym racicznica dreissena polymorpha, wywołują odwrotną reakcję biologiczną i środowiskową: opóźniają upadek ekosystemu i potencjalnie wspomagają odbudowę zdegradowanych ekosystemów jeziornych. Według naukowców, aby ratować zbiorniki wody pitnej, przed zakwitami szkodliwych glonów, powinno się usuwać inwazyjne raki, ale pozostawić osiadłe nierodzime racicznice, aby mogły pozostać i działać jako filtry biologiczne. Nie zawsze wcześnie wykrycie zagrożenia jest możliwe, ale w sytuacjach, w których inwazyjne gatunki już się zadomowiły, a ich eliminacja właściwie nie jest już możliwa, warto skorzystać z pozytywnych skutków inwazji. Naukowcy w swoich badaniach skupili się na płytkich ekosystemach jeziornych, ale ich zdaniem, badane rozwiązania można zastosować do innych krytycznych ekosystemów, które doświadczają katastrofalnych punktów krytycznych, takich jak rafy koralowe, lasy wodorostów i pustynne zarośla. Badania zostały opublikowane w czasopiśmie Global Change Biolog. Żródło:Global Change Biology, October 2021Reklamaekosystemy jeziorgatunki inwazyjnenaukaochrona jeziorochrona środowiska 0 522ShareFacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestE-mail